بازی باخت باخت مسعود رجوی
پروژه شهید سازی مجاهدین
پناه گرفتن گروهی که مجاهدین خلق ایران نام دارد به رهبری مسعود رجوی در عراق دقیقا کپی انچه بود که جمهوری اسلامی با امکانات ملت
ایران بوجود آورده بود و ایت الله حکیم رهبرش بود ( مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق)
در هر صورت اینقدری که بخت با حکیم یار بود با رجوی نبود و حمله امریکا ( امپریالسیت و جهانخوار قبلی) رویا های مسعود رجوی را به
کابوسی ترسناک تبدیل کرد و منجر به خلع سلاح کامل قرارگاه اشرف در خاک عراق گردید
بدون تردید مسعود و مریم به اضافه خدم و حشم خود بلافاصله انجا را ترک کردند مریم خانم در پاریس و مسعود خان در مکانی نامعلوم قرار
گرفتند و به هر صورت از دسترس خارج شدند ولی سرنوشت ان چند هزار نفر که بدون سلاح و امکاناتی در ان قرارگاه اسیر بودند چی؟
مطمئنا قراری که رجوی با صدام حسین داشت نمیتوانست در حکومت پس از او هم معتبر باشد به دیگر سخن اگر صدام حسین از این گروه کوچک
تا بن دندان مسلح برای امتیاز گرفتن از جمهوری اسلامی در جهت محدود کردن فعالیت های مجلس اعلای انقلاب اسلامی و دیگر تبعیدیانی که الان نمک گیر حکومت اسلامی هستند
استفاده میکرد بعد از او مجاهدین خلق برای حکومت فعلی عراق جز دردسر موضوعیتی
ندارد
بنابر همین منطق ساده کادر رهبری مجاهدین که داعیه “رهبری انقلاب نوین ایران” را هم یدک میکشند میباید و میتوانستند بدون
جار و جنجال این افراد را به مکانی امن منتقل کنند و از انان مرغ عزا و عروسی یا گوشت دم توپ نسازند
تمرد از خروج از عراق و پافشاری بیمورد برای نگهداری
چندهزار انسانی که ماندنشان در انجا از منظر من فقط میتواند پروژه شهید سازی
مجاهدین و مظلوم نمائی برای رهبرانشان باشد هیچ منفعت دیگری نخواهد داشت.
این بازی باخت باخت است و باید هر چه سریعتر نسبت به
نجات جان انسانهائی که گول وعده های بهشت روی دیگر سکه جمهوری اسلامی را خورده اند
اقدام کنیم
